संक्षिप्त श्रीसाईसच्चरित शिर्डीत एक रोहिला | कुराणपठण करी || त्रासला गाव सारा | बाबा संतुष्ट तरी || अ.३ || नूर मुहम्मद जरी | जळी विसर्जन करी || सारी चित्रे संतांची | परी प्रतिमा बाबांची || सुरक्षित राहिली | मग मुहम्मद अली || नेउनी देई तीस | गुरु दाभोळकरांस || सिद्दीक फाळकेचा | गर्व मक्कायात्रेचा || करिती बाबा हरण | देती त्यास शिकवण || अ.११|| शिरडीत एक वेळी | झाल पाऊस वादळी || बाबांची आज्ञा होता | झाला पाऊस बेपत्ता || अ. ११ || एकदा मशीदीत | आग लागे अवचित || सटका आपटती | बाबा आग विझवती || अ.११ || वीरभद्राप्पाला | जन्म सापाचा मिळाला || चनबसाप्पा दीन | राही बेडूक बनून || दोघांच्या कथेतून | बाबा देती समजावून || संपत्तीची आसक्ती | करी आयुष्याची माती || बाबा जेव्हा निजती | वीट उशाशी घेती || झाडू मारताना कुणी | वीट गेली फुटूनी || बाबांना जेव्हा कळले | ते दु:खाने बोलले || 'अरेरे, काय झाले | माझे कर्मचि फुटले ||